روایت تاریخی

شيخ صدوق در كتاب ثواب الاعمال از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم روايت كرده است: زمانى كه روز قيامت فرا مى‏ رسد قبّه ‏اى از نور براى فاطمه سلام الله علیها بر پا خواهد شد. امام حسين علیه‌السلام در حالى مى ‏آيد كه سر بريده خود را در دست گرفته باشد. وقتى چشم فاطمه زهرا سلام الله علیها به حسين علیه‌السلام بيفتد گريه و ضجّه ‏اى مى ‏كند كه هيچ ملك و پيغمبر و مؤمنى در محشر نيست مگر اينكه گريان خواهد شد. در همين هنگام است كه خداى توانا مرد نيك صورتى را به نظر آن بانو جلوه مى‏ دهد كه با قاتلان حضرت حسين علیه‌السلام مخاصمه نمايد.

آنگاه خداوند سبحان قاتلين امام حسين علیه‌السلام را با آن افرادى كه مددكار آنان بودند و آن اشخاصى كه در ريختن خون آن حضرت شركت

نمودند حاضر مى ‏كند و آن مرد تا آخرين نفر آنان را مى ‏كشد. سپس آنها را زنده مى ‏كند تا حضرت امير علیه‌السلام براى دومين بار آنان را بكشد. نيز آنان را زنده مى ‏كند كه امام حسن علیه‌السلام آنان را بكشد و سپس آنان را زنده مى‏ كند تا امام حسين علیه‌السلام آنان را به قتل برساند و همين طور همه ذرّيّه ما. بعد از اين جريان است كه غضب ما و شيعيان ما فرو خواهد نشست. آنگاه حضرت صادقعليه السّلام فرمود: خداوند شيعيان ما را رحمت كند، زيرا ايشان با غم و اندوه طولانى ما شريك مى ‏باشند.

متن عربی روایت: ثواب الأعمال  مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْأَشْعَرِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نُصِبَ لِفَاطِمَةَ سلام الله علیها قُبَّةٌ مِنْ نُورٍ وَ أَقْبَلَ الْحُسَيْنُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ رَأْسُهُ فِي يَدِهِ فَإِذَا رَأَتْهُ شَهَقَتْ شَهْقَةً لَا يَبْقَى فِي الْجَمْعِ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لَا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ وَ لَا عَبْدٌ مُؤْمِنٌ إِلَّا بَكَى لَهَا فَيُمَثِّلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ رَجُلًا لَهَا فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ وَ هُوَ يُخَاصِمُ قَتَلَتَهُ بِلَا رَأْسٍ فَيَجْمَعُ اللَّهُ قَتَلَتَهُ وَ الْمُجَهِّزِينَ عَلَيْهِ وَ مَنْ شَرِكَ فِي قَتْلِهِ فَيَقْتُلُهُمْ حَتَّى أَتَى عَلَى آخِرِهِمْ ثُمَّ يُنْشَرُونَ فَيَقْتُلُهُمْ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه‌السلام ثُمَّ يُنْشَرُونَ فَيَقْتُلُهُمُ الْحَسَنُ علیه‌السلام ثُمَّ يُنْشَرُونَ فَيَقْتُلُهُمُ الْحُسَيْنُ علیه‌السلام ثُمَّ يُنْشَرُونَ فَلَا يَبْقَى مِنْ ذُرِّيَّتِنَا أَحَدٌ إِلَّا قَتَلَهُمْ قَتَلَةً فَعِنْدَ ذَلِكَ يَكْشِفُ اللَّهُ الْغَيْظَ وَ يُنْسِي الْحُزْنَ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام رَحِمَ اللَّهُ شِيعَتَنَا شِيعَتُنَا وَ اللَّهِ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ فَقَدْ وَ اللَّهِ شَرَكُونَا فِي الْمُصِيبَةِ بِطُولِ الْحُزْنِ وَ الْحَسْرَةِ. بيان قوله ص بلا رأس لعله حال عن الضمير في قوله قتلته‏ « بحارالانوار ج ۴۳ ص ۲۲۱»

در عيون اخبار الرضا علیه‌السلام از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم روايت شده است: دخترم فاطمه سلام الله علیها در حالى وارد صحراى محشر مى ‏شود كه لباسهايى غرقه به خون همراه خود دارد. وى پايه عرش را مى ‏گيرد و مى ‏گويد: اى خداى عادل و عالم! بين من و آن افرادى كه فرزندان مرا كشتند، حكم كن! به حق خداى كعبه كه آن روز پروردگار عادل براى دخترم [به حق‏] قضاوت خواهد كرد.

متن عربی روایت: عيون أخبار الرضا علیه‌السلام أَحْمَدُ بْنُ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَيْهَقِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَلِيٍّ الْجُرْجَانِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْقَطَّانِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِيِّ عَنْ أَبِي أَحْمَدَ بْنِ سُلَيْمَانَ الطَّائِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا علیه‌السلام عَنْ آبَائِهِ علیه‌السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم تُحْشَرُ ابْنَتِي فَاطِمَةُ سلام الله علیها يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَعَهَا ثِيَابٌ مَصْبُوغَةٌ بِالدِّمَاءِ تَتَعَلَّقُ بِقَائِمَةٍ مِنْ قَوَائِمِ الْعَرْشِ تَقُولُ يَا عَدْلُ احْكُمْ بَيْنِي وَ بَيْنَ قَاتِلِ وُلْدِي قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه‌السلام  قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم وَ يَحْكُمُ اللَّهُ لِابْنَتِي وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ « عیون اخبار الرضا ج ۲ ص ۱۰، احقاق الحق ج ۱۰ص ۱۶۲، بحارالانوار ج ۴۳ ص ۲۲۱»